Fludarabina | 21679-14-1

Fludarabina jest lekiem stosowanym w chemioterapii, stosowanym głównie w leczeniu niektórych typów nowotworów, szczególnie nowotworów układu krwiotwórczego. Oto przegląd:

Mechanizm działania: Fludarabina jest analogiem nukleozydu zakłócającym syntezę DNA i RNA. Hamuje polimerazę DNA, prymazę DNA i enzymy ligazy DNA, prowadząc do pęknięcia nici DNA i hamowania mechanizmów naprawy DNA. To zakłócenie syntezy DNA ostatecznie indukuje apoptozę (programowaną śmierć komórki) w szybko dzielących się komórkach, w tym komórkach nowotworowych.

Wskazania: Fludarabina jest powszechnie stosowana w leczeniu przewlekłej białaczki limfatycznej (CLL), a także innych nowotworów hematologicznych, takich jak chłoniak nieziarniczy o łagodnym przebiegu i chłoniak z komórek płaszcza. Można go również stosować w niektórych przypadkach ostrej białaczki szpikowej (AML).

Sposób podawania: W warunkach klinicznych fludarabinę zazwyczaj podaje się dożylnie (IV), chociaż w niektórych przypadkach można ją także podawać doustnie. Dawkowanie i schemat podawania zależą od konkretnego leczonego nowotworu, a także ogólnego stanu zdrowia pacjenta i reakcji na leczenie.

Działania niepożądane: Częste działania niepożądane fludarabiny obejmują supresję szpiku kostnego (prowadzącą do neutropenii, anemii i trombocytopenii), nudności, wymioty, biegunkę, gorączkę, zmęczenie i zwiększoną podatność na infekcje. W niektórych przypadkach może również powodować poważniejsze działania niepożądane, takie jak neurotoksyczność, hepatotoksyczność i toksyczność płucna.

Środki ostrożności: Fludarabina jest przeciwwskazana u pacjentów z ciężką supresją szpiku kostnego lub zaburzeniami czynności nerek. Należy zachować ostrożność stosując go u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą wątroby lub nerek, a także u kobiet w ciąży lub karmiących piersią ze względu na możliwość szkodliwego działania na płód lub niemowlę.

Interakcje leków: Fludarabina może wchodzić w interakcje z innymi lekami, szczególnie tymi, które wpływają na czynność szpiku kostnego lub nerek. Ważne jest, aby pracownicy służby zdrowia dokładnie przeglądali listę leków pacjenta i monitorowali potencjalne interakcje leków.

Monitorowanie: Podczas leczenia fludarabiną konieczne jest regularne monitorowanie morfologii krwi i czynności nerek w celu oceny objawów zahamowania czynności szpiku kostnego lub innych działań niepożądanych. Na podstawie tych parametrów monitorowania może być konieczne dostosowanie dawki.