Celuloza mikrokrystaliczna (MCC) | 9004-34-6
Opis produktów
Celuloza mikrokrystaliczna to termin określający rafinowaną masę celulozową drzewną i jest stosowana jako środek teksturujący, środek przeciwzbrylający, substytut tłuszczu, emulgator, napełniacz i środek wypełniający w produkcji żywności. Najbardziej powszechną postać stosuje się w suplementach witaminowych lub tabletki. Stosowana jest także w testach łysinkowych do liczenia wirusów jako alternatywa dla karboksymetylocelulozy. Pod wieloma względami celuloza stanowi idealną substancję pomocniczą. Naturalnie występujący polimer, składający się z jednostek glukozy połączonych wiązaniem 1-4 beta-glikozydowym. Te liniowe łańcuchy celulozowe są powiązane ze sobą w postaci mikrofibryli skręconych razem w ścianach komórki roślinnej. Każda mikrofibryla wykazuje wysoki stopień trójwymiarowego wiązania wewnętrznego, co skutkuje strukturą krystaliczną, która jest nierozpuszczalna w wodzie i odporna na odczynniki. Istnieją jednak stosunkowo słabe segmenty mikrofibryli o słabszych wiązaniach wewnętrznych. Nazywa się je regionami amorficznymi, ale dokładniej nazywa się je dyslokacjami, ponieważ mikrofibryle zawierają strukturę jednofazową. Region krystaliczny izoluje się w celu wytworzenia celulozy mikrokrystalicznej.
Specyfikacja
| PRZEDMIOT | STANDARD |
| Wygląd | Drobny, biały lub prawie biały, bezwonny proszek |
| Rozmiar cząstek | 98% przechodzi przez 120 mesh |
| Oznaczenie zawartości (jako α-celuloza, sucha masa) | ≥97% |
| Substancja rozpuszczalna w wodzie | ≤ 0,24% |
| Popiół siarczanowy | ≤ 0,5% |
| pH (roztwór 10%) | 5,0-7,5 |
| Strata przy suszeniu | ≤ 7% |
| Skrobia | Negatywny |
| Grupy karboksylowe | ≤ 1% |
| Ołów | ≤ 5 mg/kg |
| Arsen | ≤ 3 mg/kg |
| Rtęć | ≤ 1 mg/kg |
| Kadm | ≤ 1 mg/kg |
| Metale ciężkie (jako Pb) | ≤ 10 mg/kg |
| Całkowita liczba talerzy | ≤ 1000 jtk/g |
| Drożdże i pleśń | ≤ 100 jtk/g |
| E. coli/ 5g | Negatywny |
| Salmonella/ 10g | Negatywny |
